Yardım Çığlığı

Yardım Çığlığı

İnsanlığımın yardım çığlığı bu
Susturduğum çığlıklar,
Geçici sevinçlerin gürültüsünde boğulmuş.
Bir ara sokakta bıraktım çocukluğumu,
Uçurtma yapamasın diye
Çıtasını kırdığım o eski ben.

Genelde kabuğunda yaşar,
Uğramaz gün ışığına.
Kırılgandır, çekingen,
Biraz da korkak.

Kalkanını indir.
Yüzleşme zamanı.

Sen bensin,
Ben senim.
Ama... sen sensin.
Ve bazı zamanlar
Kendini bile tanımaz insan.

Uçurumdan birlikte atladık,
Düşüyoruz hâlâ,
Ölmeyi bekliyoruz,
Pişman değilmişiz.

Yaşıyoruz.
Hissediyoruz.
Bazı zamanlar sadece...